Typowy rozkład spotkań w naszej Wspólnocie:

I wtorek – CHWAŁOWICE – MSZA ŚWIĘTA. Nasze absolutnie najważniejsze spotkanie i podstawa naszej aktywności we Wspólnocie. Po Eucharystii okazja do modlitwy wstawienniczej.

II wtorek – KAMIEŃ– spotkanie formacyjne w kościele, a po nim modlitwa. Nie będzie modlitw wstawienniczych.

III wtorek – CHWAŁOWICE – spotkanie z zaproszonym gościem (w kościele), po nim modlitwa, a po zakończeniu okazja do modlitwy wstawienniczej.

IV wtorek – KAMIEŃ – spotkanie formacyjne w kościele, a po nim modlitwa. Nie będzie modlitw wstawienniczych.

ew. V wtorek – CHWAŁOWICE  – spotkanie formacyjne w kościele, a po nim modlitwa, po zakończeniu okazja do modlitwy wstawienniczej.

KRĘGI PRZYNALEŻNOŚCI

1. Sympatycy i przyjaciele

Sympatyk to osoba, która jest dla wspólnoty całkiem anonimowa, natomiast przyjaciel to ktoś, kto nie wszedł do naszej wspólnoty, ale w jakiś sposób z nami współpracuje i nie jest dla nas anonimowy.

Sympatycy i przyjaciele mogą brać udział w spotkania otwartych: Eucharystia, kursy, spotkania modlitewne. Nie są członkami wspólnoty i nie mogą jej reprezentować ani w jej imieniu się wypowiadać.

2. Kandydat na członka wspólnoty

Sympatycy i przyjaciele, którzy wyrażą taką wolę, zostają włączeni do trzyletniej kandydatury, po której zawrą przymierze i zobowiążą się do:

1. Codziennej modlitwy Słowem Bożym;

2. Częstego i pełnego uczestnictwa w Eucharystii;

3. Comiesięcznej spowiedzi;

4. Udziału raz w roku w rekolekcjach i kursach SNE (przede wszystkim kurs Nowe Życie)

5. Udziału w spotkaniach formacyjnych małej grupy (raz w miesiącu);

6. Udziału w spotkaniach modlitewnych wspólnoty;

7. Udziału w minimum jednej diakonii;

8. Dawania świadectwa.

9. Szczególnego nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego

Osoby te wejdą w głęboką wspólnotę pomiędzy sobą i Bogiem. Będą objęte wzajemną modlitwą i wspólnie będą wzrastać w Bogu. Pasterze wspólnoty będą często w ich intencji odprawiać Eucharystię.

3. Członek Wspólnoty

Są nimi wszystkie osoby, które przeszły kandydaturę i deklarują stałą przynależność do wspólnoty, uczestniczą w formacji i wierne są zobowiązaniom, które podjęli przy włączeniu do kandydatury. Osoby te zawierają przymierze ze Wspólnotą. Dodatkowym obowiązkiem każdego członka jest przeżycie minimum 3 kursów formacji podstawowej (Emaus, Jan, Historia zbawienia itp.), z ograniczeniem nie częściej niż 1 kurs na pół roku. Wszystkie te osoby mogą być powołane do bardziej odpowiedzialnych funkcji we wspólnocie.

Członkiem wspólnoty automatycznie przestaje być osoba, która nie uczestniczy systematycznie w spotkaniach formacyjnych lub w grupie dzielenia.

4. Animator (ewangelizator)

Trwa w głębokiej relacji z Panem. Daje dobre świadectwo życia chrześcijańskiego. Został wybrany i namaszczony do tej posługi. Regularnie uczestniczy w formacji. Posiada doświadczenie, wiedzę i zapał ewangelizacyjny. Chce czynnie wejść w życie wspólnoty. Organizuje spotkania małej grupy, troszczy się o więzi pomiędzy jej członkami, podejmuje modlitwę i post w intencji powierzonych sobie osób.

5. Rada Wspólnoty

Jest organem doradczym kapłana i lidera w sprawach dotyczących działalności Wspólnoty, przyjmuje na siebie wyznaczane przez kapłana lub lidera funkcje. Członkowie wybierani są w wyborach przez animatorów i liderów diakonii. Pasterzem wspólnoty jest kapłan.

TEKST PRZYMIERZA

Wierzę że Bóg jest Miłością, Ojcem, który stworzył mnie z miłości i do miłości powołał. Jego miłość do mnie jest bezwarunkowa – kocha mnie takiego jakim jestem dziś. Wierzę, że Jezus jest Synem Bożym, posłanym przez Ojca, aby przez ofiarę zbawił świat Jezus jest moim Zbawicielem

i Panem. Wierzę, że Duch Święty jest Duchem Miłości Ojca i Syna, posłanym na świat, aby jednoczyć nas w Kościele – wspólnocie wiary, nadziei i miłości. On mieszka w świątyni mojego serca, jako źródło mojego nawrócenia, przemiany wewnętrznej oraz uświęcenia.

JA ……………………………………………………………… ZAWIERAM PRZYMIERZE Z MOIMI BRAĆMI I SIOSTRAMI WE WSPÓLNOCIE JEZUSA MIŁOSIERNEGO. Decyduję się żyć z nimi w bliskiej relacji, abyśmy wspierali się wzajemnie na drodze naśladowania naszego Pana

i Zbawiciela Jezusa Chrystusa i wspólnie dawali świadectwo, że „prawdziwie Bóg jest miedzy nami”. Wierzę, że do pełnego poznania Syna Bożego możemy dojść tylko razem, jako bracia i siostry w Chrystusie, którzy noszą nawzajem swoje brzemiona. Zawierzam siebie i całą wspólnotę. Maryi – Niepokalanej Matce Kościoła, pełnej laski i darów Ducha Świętego, aby Ona przewodziła nam w wierze i uczyła życia w mocy Ducha Świętego.

Wszystko rozpoczęło się 14 lutego 2012 roku, w dniu wielkich ewangelizatorów: Cyryla i Metodego. W tym właśnie dniu doszło do spotkania trzech rybnickich wspólnot (Emaus, wspólnota z Kamienia i z Chwałowic), które postanowiły razem wzrastać.

14.08.2013 r. nasza wspólnota podpisała porozumienie ze Szkołą św. Andrzeja w Meksyku poprzez krajowe biuro Szkół Nowej Ewangelizacji w Stryszawie i od tej chwili tworzymy Szkołę Nowej Ewangelizacji w Rybniku.

3.09.2013 r. Ksiądz Arcybiskup Wiktor Skworc podpisał dekret ustanawiający koordynatora SNE Jezusa Miłosiernego w Rybniku.

A oto historia każdej wspólnoty, zanim wspólnie utworzyły Wspólnotę Jezusa Miłosiernego:

Wspólnota modlitewna w Chwałowicach:

       Jesienią 2010 roku zrodziło się pragnienie, aby w parafii św. Teresy od Dz. J. w Rybniku zorganizować Seminarium Odnowy Wiary. Rozpoczęło się ono końcem stycznia 2011 roku, a zakończyło w połowie kwietnia. Uczestniczyło w nim ok. 50 osób. Na jednym z ostatnich spotkań padła propozycja, aby nadal spotykać się na modlitwie. Pierwsze spotkanie odbyło się w dniu 1 maja 2011, kiedy to Jan Paweł II został beatyfikowany. Od tego momentu wspólnota (ok. 15 osób) spotykała się co dwa tygodnie na modlitwie.

         Wspólnota cały czas poszukiwała drogi, którą mogłaby kroczyć. Jesienią 2011 roku zrodziło się pragnienie, aby podążać drogą Szkoły Nowej Ewangelizacji. Patronat nad wspólnotą objęła SNE z Gliwic i od nich były czerpane materiały formacyjne.

W grudniu 2011 roku doszło do spotkania opiekunów trzech Rybnickich wspólnot: Chwałowickiej, Emaus i wspólnoty z Kamienia. Podjęto decyzję, aby połączyć te trzy wspólnoty i razem w Duchu Świętym iść do Jezusa oraz dążyć do stworzenia Szkoły Nowej Ewangelizacji w Rybniku. I tak pierwsze spotkanie tych wspólnot miało miejsce 14 lutego 2012. Od tego momentu spotkania formacyjno-modlitewne odbywają się co tydzień na przemian na terenie trzech parafii: Św. Teresy (Chwałowice), Królowej Apostołów (Rybnik) i brata Alberta (Kamień).

Wspólnota modlitewno-ewangelizacyjna Emaus – Rybnik (werbiści)

 … do początku 2009 roku w gronie kilku osób odczuwaliśmy ogromne przynaglenie do podjęcia w Rybniku dzieła ewangelizacji. Wiedzieliśmy, że chrześcijanin to ŚWIADEK, który nie może nie mówić o tym, czego doświadcza w relacji z Jezusem. Trwaliśmy wtedy w jednej ze wspólnot charyzmatycznych w Rybniku. Niestety nasz entuzjazm wiary i wynikająca z niego potrzeba dzielenia się Dobra Nowiną z innymi nie zostały tam zaakceptowane – a wręcz przeciwnie – spotkały się z dużym oporem. Jako że Słowo Boże nie pozostawiało wątpliwości co do słuszności rozeznawanej posługi, postanowiliśmy zaryzykować i opuściliśmy wspomnianą wspólnotę, by iść drogą, na którą zapraszał nas Pan. Decyzja ta była niezwykle trudna, tym bardziej, że wiele osób nie dawało nam szans na powodzenie takiego przedsięwzięcia, znając specyfikę rybnickiego duszpasterstwa. Niesamowite było to, że kiedy zaczęliśmy się zastanawiać co dalej, Pan stawiał na naszej drodze konkretnych ludzi i prowadził poprzez jasne znaki. Okazało się, że w trakcie kilku miesięcy poszukiwania sposobu realizacji misji ewangelizacyjnej kilkoro z nas, w sposób niezależny, odbyło kurs „Paweł” – podstawowy kurs ewangelizacyjny w Szkole Nowej Ewangelizacji. To dodało nam animuszu a zarazem konkretnych narzędzi do dzieła ewangelizacji. Dodatkowo w tym samym czasie otrzymałem różne sygnały od wielu osób nie powiązanych ze sobą, iż w ich sercu rodzi się pragnienie wspólnoty o charakterze modlitewno – ewangelizacyjnym, tak bardzo potrzebnej w Rybniku. To utwierdziło nas w przekonaniu, że jest to dzieło Boże – zaczęliśmy się modlić o miejsce spotkań i pasterza. W tym czasie przy parafii oo. Werbistów spotykała się grupka młodych, którzy chcieli czegoś więcej – ich opiekunem był o. Bartek i o. Tomasz. Przyjęli oni nazwę EMAUS. Przygotowywali różne scenki ewangelizacyjne, które przedstawili m.in. na Marszu dla Jezusa w 2009r.. Tam też mogliśmy się poznać. Po spotkaniu z nimi okazało się, że nasze pragnienia są podobne. W ten sposób rozpoczęła się wspólna droga – jako wspólnoty modlitewno – ewangelizacyjnej Emaus w Rybniku. Był to wrzesień 2009r.. Stworzyliśmy i wydrukowaliśmy plakaty informujące o naszych spotkaniach i rozwiesiliśmy je w Rybniku i okolicy. Ustaliliśmy, że nasze spotkania wspólnotowe będą odbywać się w czwartki. Księża Werbiści zgodzili sie opiekować wspólnotą. Po wyjeździe o. Tomasza, opiekę duszpasterską podjął o. Jerzy. Do grudnia był z nami o. Bartek, który później wyjechał na misje do USA. Nasze spotkania odbywały się co tydzień. Na spotkania początkowo przychodziło ok. 10 osób, jednak bardzo szybko ta liczba wzrastała – co było dla nas potwierdzeniem błogosławieństwa Pana. Okazało się, że wiele osób potrzebuje miejsca spotkania z Chrystusem Zmartwychwstałym ale także środowiska autentycznej wiary, która wyraża się również w odważnym zaangażowaniu ewangelizacyjnym. Większość z nich od dawna czekała na wejście do takiej wspólnoty, która podejmuje również dzieła głoszenia Dobrej Nowiny, tylko nie miała okazji….

 Fragment świadectwa Marka

Wspólnota uwielbieniowa z Kamienia

Wszystko rozpoczęło się wczesnym latem 2011 r., kiedy do naszej parafii zawitał niecodzienny gość. Był nim o. John z Indii. Przyciągnięci Duchem Św., który przemawiał przez tego kapłana, codziennie spotykaliśmy się na wspólnej modlitwie różańcowej i rozważaniu Słowa Bożego.

Po około 30 latach, my „starzy” oazowicze znów spotkaliśmy się, aby razem wielbić Pana. To dla każdego z nas był wyjątkowy czas. Doświadczaliśmy Boga żywego, prawdziwego i działającego pośród nas. W końcu nadszedł dzień, w którym musieliśmy pożegnać o. Johna. Mimo, że już go nie było, czuliśmy, że zasiane przez niego ziarno w naszym sercu, bardzo pragnie wykiełkować. Zapragnęliśmy wspólnoty.

Na początku sami prowadziliśmy spotkania modlitewne w naszym parafialnym kościele. Jednak nasz najlepszy Ojciec (Bóg) wiedział, że potrzebujemy kapłana. Spełnił nasze oczekiwania dając nam ks. Bogdana. Mijał tydzień za tygodniem i w miarę upływu czasu poszukiwaliśmy drogi, którą mamy podążać jako wspólnota. Modliliśmy się o rozeznanie woli Bożej.

W tym czasie co miesiąc uczestniczyliśmy w Mszach św. z modlitwą o uzdrowienie w Cieszynie. Te spotkania prowadziła Szkoła Nowej Ewangelizacji „Zacheusz”. Urzeczeni atmosferą i Bożym Duchem unoszącym się w małym, franciszkańskim kościółku pojechaliśmy tam na kurs „Nowe życie” wraz z ks. Bogdanem.

Odmienieni, rozpromienieni łaską Bożą tam dowiedzieliśmy się, że odtąd nasza wspólnota będzie liczniejsza, bo połączona z dwoma innymi wspólnotami. Chwała Panu!

Celina